گاهی اوقات دلم میگیره از این همه بودن

وقتی یاد هر کسی باشی که یادت نیست

وقتی ذهنت به جاهایی پرواز کنه که دیگه وجود نداره

دلت از لحظه هایی غنج بره که برای هیچ کس مهم نیست و حتی به اونها اهمیت نمیدن ( درست به همون لحظه ها)

وقتی آدما نیستن ...

وقتی روزات با چند تا نوشته و کتاب و دور از تمام آدمها پر بشه ...

چه حسی داری غیر از ؟؟؟

نمی دونم غیر از چی ؟!

باورش سخته ... همه چی ! دلم میخواد برم ... میخوام برم جایی که آدماش جدید باشن و محیطش ... همه چی تکراری شده ... همه چی آزار دهنده س .